Teamblog

Jaren, jaren, jaren geleden moest ik van mijn middelbare school (Bernardinus College) naar een toneelstuk gaan kijken in de Stadsschouwburg van Heerlen. Huis Clos van J.P. Sartre. In dat stuk, dat zich afspeelt na de dood van de drie personages komt een wereldberoemde zin voor: "L'enfer c'est les autres". 

Wikipedia zegt daar het volgende over:

Met dit citaat, dat Sartre zware beschuldigingen heeft opgeleverd, bedoelt hij slechts dat het leven "wordt gevoeld, wordt beschouwd" door middel van de anderen; het zijn de anderen die ons bewust maken van onszelf en van de triestheid van het bestaan, en we hebben hen nodig om te bestaan. De drie protagonisten treden voortdurend met elkaar in discussie in een poging om aan hun situatie te ontsnappen, maar het is de hel die telkens opnieuw het pleit wint.

Ik weet niet zeker of ik het met deze softe uitleg van Sartre eens ben, volgens mij bedoelde de scheefgebekte filosoof gewoon wat er staat: De hel, dat zijn de anderen". Of, in het Engels: Hell is other people.

En dat laatste is dan weer een titel van de veel te weinig geprezen Nederlandse band Bettie Serveert. 

Bettie Serveert bestaat al langer dan sommige leden van ons team. Na een bescheiden beginnetje in 1986, begon het echte werk in 1990. Omdat ik in dat jaar ook al niet meer helemaal piep was, had ik in eerste instantie zoiets van: och ja, laat die jonkies, leuk. Ik kende de naam, had sporadisch iets gehoord, maar nou ja…

Pas na 2000 ontdekte ik de band voor mezelf. Dat kwam door de cd (dat is zo'n zilverkleurig rond plaatje, dat je in een apparaat kunt stoppen dat dan muziek laat horen) Log22. En van dat album dan weer vooral het nummer White Dogs.

Maar vooral kwam het natuurlijk door mezelf en allerlei gebeurtenissen in mijn leven. Daar ga ik nu niets over vertellen. Ik zal alleen een stukje uit de lyrics citeren:

I'm not your conquest, you can't conquer me

And you'll never tie me down unless you set me free.

(it's not just a word, you know)

Wat je met dit stukje tekst doet, moet je helemaal zelf weten. En ook de interpretatie van het zinnetje Hell is other People laat ik helemaal aan jou over.
(Het nummer is uiteraard te vinden op Spotify, niet op Youtube helaas, even zoeken dus.)

Zaterdag 12 maart treedt Bettie Serveert op in de ECI. Geheel tegen mijn gewoonte in wil ik mij een keer ontworstelen aan de Maastrichtse geneugten (i.c. Dianne) om samen met een stel van jullie daar eens naar toe te gaan. Gewoon voor de leut, of bij wijze van teambuilding. Nah, vergeet dat van die teambuilding, want bij concerten van goede bands ben ik altijd uitermate ongezellig, ik maak er dan namelijk een gewoonte van naar de muziek te luisteren. Tja.
Voel je tot niets verplicht, dat doe ik ook niet.

Ik hoor het wel.