Meret Becker

Ik ben iets aan het ontdekken. Op het moment dat ik dit schrijf. Tot voor kort kende ik haar niet, maar door een zoektocht bij mijn blog Alle Wahrhaft Suchenden werden enttäuscht kwam ik haar tegen in combinatie met Nina Hagen en voor Nina heb ik altijd een zwak gehad al is ze vaak irritanter dan gek.

Meret Becker

Het gaat over Meret Becker. Ik ben vandaag maar eens op zoek gegaan naar wat meer spul van dat mirakel dat me ontgaan is. Als eerste vond ik een opname van maar liefst een uur lang op Youtube: Meret Becker & Ars Vitalis, 1993-1995. Daar zit ik nu naar te luisteren en ik ben helemaal verkocht.

Ze zingt dingen die ik ken van Billie Holiday en van Tom Waits. Er zitten een paar nummers tussen die ik sinds dat vorige blog ken (Wenn ick ma tot bin). 

Ze heeft in 1998 een korte tour gemaakt met Nina Hagen. Daaruit haalde ik de video voor dat vorige blog. De Tour heette: Wir heißen beide Anna, een citaat uit de Sieben Todsünden van Brecht en Weill.

Wir heißen beide Anna,

wir haben eine Vergangenheit und eine Zukunft,

ein Herz und ein Sparkassenbuch.

Niet voor niets noemde ik Brecht in dat blog de hofleverancier van prachtzinnen. Maar ik kan me nu voorstellen dat Lotte Lenya en Marianne Faithfull een stevige concurrente hebben in Meret Becker. Maar in deze opname zingt ze geen Brecht & Weill. Vooral jazz zingt ze hier. Ouweleem jazz, maar zo heerlijk. (Nu: My funny Valentine). Ze doet dat niet alleen, ze heeft ook een geweldige ‘band’ bij zich: Ars Vitalis: een cabaretgroep die iets erg Willem-Breukeriaans heeft.

Ook al nooit van gehoord. Ik schaam me diep.

Dit wordt weer een warrig blog, maar ik vind het weer niet erg. Want zoals ik al begon: ik ben dingen aan het ontdekken. En als ik iets nieuws, moois ontdek dan boeit het me niet dat er geen lijn is, dat de afronding ver zoek is, dat er hakken en takken zijn.

Dan genieten jullie maar met me mee, of niet, maar lees in dat geval maar niet verder, want beter wordt het toch niet.

Ze schijnt trouwens getrouwd te zijn geweest met iemand van Einstürzende Neubauten. Van die band ken ik de zeldzaam prachtige naam in ieder geval. Hun muziek ken ik niet. Moet ik misschien ook nog eens iets aan doen.

Maar voorlopig heb ik genoeg aan Meret Becker. Ik hoor nu haar versie van Die Seeräuber Jenny uit de Dreigroschenoper. In het clipje lijkt ze qua stem en uiterlijk wel een beetje op Lotte Lenya trouwens. Of ligt dat aan mij?

Meret Becker heeft intussen vier cd’s uitgebracht, geloof ik. Ik zal het uitzoeken en ze eventueel bestellen en jullie op de hoogte houden. Of je dat nou wil of niet. 

Uiteraard heeft ze een site, maar daar wordt aan gewerkt op het moment, dus daar word ik nu niet veel wijzer. Maar dat hoeft ook niet, dat komt later wel. Of niet. Mijn avond was goed in ieder geval.