Eigenlijk bent u het gewoon schuld. U en die andere
rechters. Dan wordt er iemand beroofd en dan komt die aso ervan af met twintig
uurtjes schoffelen in het stadspark. Ik bedoel, daar ligt het toch aan. Als u
gewoon goede straffen zou geven, dan zouden ze het wel leren, die bontkraagjes
en dat ander tuig. Met zijn vijven tegen één! Ik bedoel, dat is toch
verschrikkelijk laf. En dan heeft die jongen nog geluk gehad. Hij had ook dood
kunnen zijn: tegen zijn hoofd getrapt. Terwijl hij op de grond lag! En als u
niets doet, dan moeten de gewone, normale mensen wel iets doen.
Nee, dat facebook-account heb ik al eerder aangemaakt. Met
een mailadres dat ik toen ook aanmaakte. Ik wilde wel eens mijn mening kunnen
zeggen, mijn echte mening. Want als je hier, in dit kloteland zegt dat je het eigenlijk
wel met Wilders eens bent of zo, dan valt iedereen over je heen. Dan word je
uitgemaakt voor racist en zo. En dat ben ik niet, ik ben geen racist. Ik wijs
alleen op de feiten. Kijk maar in de statistieken, dan zie je toch dat het
vooral buitenlanders zijn die dat soort acties uitvoeren. En het enige wat de
burgemeesters en zo dan doen is een kopje thee gaan drinken met die gasten.
Ja, oké, het waren niet alleen maar buitenlanders, geen
echte buitenlanders tenminste. Een paar jongens hier uit de stad, een paar van
net over de grens. Maar ja, ze werden wel meteen weer losgelaten. Toen wist ik
al dat het niks zou worden. Taakstraf, schoffelen. Meer niet. Zoals gewoonlijk.
Zoals altijd.
Waarom Bjorn? Dat weet ik niet. Gewoon, omdat ik een naam
moest. En ik kende wel een Björn. Maar die puntjes heb ik maar weggehaald, want
dat ziet er zo Duits uit, he. Dat wilde ik niet. En zo, als Bjorn, ben ik wat gaan rondkijken
op allerlei sites. En zo reageerde ik ook op van die forums. Op Powned. Op Geenstijl. Op NuJij. Dat zijn wel de
bekendste, geloof ik. Maar ook op Nedermeme dus, ja. Dat is wel een geinige
site, met leuke foto’s. Daar heb ik die foto toen geplaatst, van die ene gast,
van zijn Facebook. Die uit België, ja. Maar iemand anders heeft er het adres
bij gezet hoor. Dat was ik niet. Een van mijn fb-vrienden, denk ik, ik weet
niet welke.
Ik ben toen ook gaan kijken, op die plaats die hij aangaf.
Op de hoek van die straat waar die gast woont. En daar waren meer mensen.
Vooral van Nedermeme, denk ik. Maar dat weet ik niet zeker. Het idee was een
paar ruiten in te gooien daar, bij die gast. Gewoon, dat hij wist dat we hem in
de gaten hadden. Dat hij niet dacht, dat hij nu gewoon verder kon, omdat hij
een kopje thee had gedronken met de burgemeester.
Ik verwachtte eigenlijk dat er een man of tien, hooguit
vijftien zouden zijn, maar het waren er wel honderd, of nog meer. Een paar dacht
ik wel te herkennen. Vrienden van me op Facebook of zo. Die van Bjorn dan. Maar
ik had nog nooit met hun gepraat. Die avond ook niet trouwens. Iemand riep: Kom
we gaan de ruiten ingooien bij die klootzak. Toen hebben we in een klein parkje
in de buurt wat stenen verzameld. Ik had er een stuk of tien in mijn jaszak,
meer niet.
Ik heb ze niet eens allemaal gegooid. Hooguit vier, vijf.
Toen er mensen door de kapot gegooide ramen naar binnen klommen, ben ik
weggegaan. Daar wilde ik niets mee te maken hebben. Toen vond ik het wel
vervelend dat ik net dat zinnetje op die lantaarnpaal had geschreven. Want ja,
ik wilde natuurlijk niet dat het zo uit de klauwen zou lopen. Ik wilde hem
alleen maar een beetje bang maken. Een waarschuwing geven. Ik vond dat hij
moest weten dat we hem in de gaten hadden, meer niet.
Ik kon niet weten dat die anderen zoiets zouden doen. Ze
gingen te ver, natuurlijk. Ze trapten hem ook tegen het hoofd. Maar dat had hij
zelf ook gedaan. Alleen had die gast de pech, dat hij het niet overleefde. Maar
dat wilde ik niet.
Weet u, het was allemaal niet gebeurd, als u hem niet naar
huis had laten gaan.
