Ik ben aan een verhaal begonnen, vanavond. Eindelijk weer aan een verhaal begonnen. Een paar honderd woorden ver ben ik pas, maar de toon bevalt me en het onderwerp moet nodig aan de orde komen.
Maar ik moet nu langzaam gaan toeschrijven naar de (eerste?) seksscène in het verhaal en daar moet ik nu niet aan beginnen, want het wordt geen vrolijke seks.
Dus stopte ik dopjes in mijn oren en ging ik op zoek naar een mooi muziekje. Vanmiddag -in de auto op weg naar huis- heb ik Meret Becker en Ars Vitalis gedraaid en ik had het openingsliedje nog steeds in mijn hoofd: Je suis seul ce soir.
Daarom tikte ik bij Youtube de naam Meret Becker in en ik vond een mooie uitvoering van For no one van de Beatles. Ze zingt het zoals ook Marianne Faithfull vroeger een Beatles-nummer had kunnen zingen. Melancholiek en breekbaar, andere woorden vind ik er niet voor.
Het nummer komt van Revolver (1966) en die LP kende ik natuurlijk wel, maar ik herkende de titel van de song niet. Dus heb ik de Beatles-versie ook nog maar eens beluisterd en daarna nog een uitvoering van van Emmylou Harris. Laat ik kort zijn: Meret Beckers versie is verreweg de beste.
For no one
Your day breaks, your mind aches
You find that all her words of kindness linger on
When she no longer needs you
She wakes up, she makes up
She takes her time and doesn't feel she has to hurry
She no longer needs you
And in her eyes you see nothing
No sign of love behind her tears
Cried for no one
A love that should have lasted years
You want her, you need her
And yet you don't believe her when she says her love is dead
You think she needs you
And in her eyes you see nothing
No sign of love behind the tears
Cried for no one
A love that should have lasted years
You stay home, she goes out
She says that long ago she knew someone but now he's gone
She doesn't need him
Your day breaks, your mind aches
There will be times when all the things she said will fill your head
You won't forget her
And in her eyes you see nothing
No sign of love behind her tears
Cried for no one
A love that should have lasted years
Ik vond de lyrics van de song op een site waarop ook een aantal mensen iets vertelden over -laten we zeggen- hun ervaring met het lied. De mooiste vond ik:
I love this song so much but it sure makes me depressed. lol.
Heel anders, maar toch vergelijkbaar passend bij het verhaal waarvan ik hoop dat ik er morgen aan verder ga schrijven, is de korte animatiefilm Tom Waits for No One, waarin Waits het nummer The One That Got Away uitvoert.
Tom Waits for No One
De film is via de rotoscoping-techniek gemaakt. Dat wil zeggen dat opgenomen filmbeelden frame voor frame op een tekentafel worden geprojecteerd en overgetekend. Althans, dat was vroeger de techniek. tegenwoordig heeft de computer natuurlijk het werk overgenomen. De originele rotoscoop is een uitvinding van Max Fleischer, de tekenaar van Betty Boop. Hij heeft de techniek onder andere gebruikt om de danspassen van Cab Calloway te ‘klonen’ in Minnie the Moocher. Over Fleischer, Boop en Calloway heb ik het al eerder gehad, maar het kan geen kwaad het kunstwerkje waaraan ze alledrie meedoen hieronder nog eens te vertonen. Al was het maar omdat ook in mijn toekomstige verhaal enkele geesten verdreven zullen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten