zestien een

 
 
een trein een trein begon het mee
of nee het was de overgang van trein naar leven
of andersom een slagboom die dom op belsignalen reageert
en sluiten wou als hij er was geweest
hij was er niet en liet gebeuren wat gebeuren moest
dat was het wel wat ik vertellen wou
als ik de jaren zou vergeten (wat ik niet deed)
ik heb tot tien geteld om woede te vergeten
schuld en eindeloos verdriet
er was de dood
en eindelijk het leven
en geen signaal op rood