er is geen water
in dit uit de steenkool gewassen dorp
waar mensen vreemden zijn
wordt ondergronds geleefd
bovengronds beleefd geknikt
zwarte gezichten door de straten
vinden geen lucht geen licht maar aarde
en hier en daar een hoer
geen plek om naar de eeuwigheid te staren
ze is er niet
behalve in de gangen waar nog resten liggen
de bleekgewassen botten van wie naar water zocht
ja.... prachtig die sfeer is t ... ook in mijn dorp.
BeantwoordenVerwijderenDank je, Marije. Mijn dorpje was een wijk van Heerlen. Je moest(en moet nog steeds)een paar kilometer lopen om water te vinden: een beekje van zo'n 50cm breed. Ik heb dat steeds als een gemis ervaren. Stoffig.
BeantwoordenVerwijderen